Salicylzuur, C7H6O3

[Zoetepasweiden]

Salicylzuur is een stof die van nature voorkomt in wilgenbast, ook het kruid moerassspirea is rijk aan deze stof. Vroeger werd salicylzuur gebruikt als pijnstiller, maar de stof bleek nogal wat maagklachten te veroorzaken. Later kwam men op het idee om er een acetylgroep aan te plakken (acetylsalicylzuur). Laatstgenoemde stof wordt nog steeds veelvuldig toegepast en is bekend onder de merknaam(!) Aspirine.

Salicylzuur is slecht oplosbaar in koud water, maar in warm water lost het vrij goed op. Dit is natuurlijk een prima eigenschap voor de vervaardiging van kristallen. Salicylzuur kristalliseert uit in de vorm van ragfijne kristalnaaldjes, zie foto:

Salicylzuur.JPG

Klik op de foto voor een vergrote versie.

[spidey]

Mooie foto! Er zijn een hoop organische stoffen die als dit soort fijne naalden kristalliseren, is me opgevallen. Ik heb Pr en Nd uit oplossing gehaald door reactie met salicylzuur. Ook deze zouten geven naaldachtige structuren en vormen een fijn en zacht neerslag.

Ik vraag me af wanneer een stof naaldachtig kristalliseert. Voor mijn gevoel geeft het zoiets aan als dat er dan een heel duidelijke voorkeursrichting bestaat waarin nog opgeloste moleculen zich aan het reeds bestaande kristal hechten.

Ook heb ik me wel eens afgevraagd of het mogelijk zou zijn om van een stof met deze kristalvorm een heel groot kristal te maken. SrCl2 kristalliseert zo ook uit water. Maar hoe je daar een groot kristal van maakt? De kristalletjes die uit een verdampende oplossing daarvan gevormd worden, zijn veelal een kleine cm lang en een paar tiende mm dik.

[Fuzzwood]

Klopt, dat heeft vooral met de platte aromatische structuur te maken. Dat stapelt lekker, maar vooral maar in 1 richting, loodrecht op de platte structuur.