woelen wrote: ↑05 Aug 2009, 09:10
Ik wil me aansluiten bij Phantom, je moet met een gezonde dosis respect omgaan met de stoffen. Respect is echter wel wat anders dan angst. Als je echt bang bent voor de materialen, dan is hobbychemie beslist niet iets voor jou. Je moet er echter wel respect voor hebben. Vergelijk het maar met werken met een zware kettingzaag. Zo'n apparaat moet met respect en beleid worden gehanteerd, maar je hoeft er niet bang voor te zijn. Veel dingen in ons leven dragen een bepaald risico in zich.
Het is wel belangrijk om te weten wat de risico's zijn. Dus, als je met bepaalde stoffen gaat experimenteren, dan moet je zeker uitzoeken wat de risico's van zo'n stof zijn. Zaken als giftigheid, mate van brandbaarheid, evt. explosiegevaar e.d. wil je wel graag weten voordat je begint. Een andere zeer goede manier om problemen te voorkomen is het werken op kleine schaal. Als je werkt in reageerbuizen met hoeveelheden van kleine mespuntjes en enkele ml. oplosmiddel, dan kan er nooit echt iets ergs gebeuren. Zelfs al zou het mespuntje materiaal exploderen, dan kan er weinig meer gebeuren dan een zere hand. Werk je met grammen, dan kan het je je hand of vingers kosten, werk je met tientallen grammen, dan kunnen complete ledematen worden afgerukt. Soortgelijke dingen gelden voor acute giftigheid. Als jij met een mespuntje kaliumcyanide zou werken in een reageerbuis dan is het vrijwel onmogelijk om daar door vergiftigd te worden, tenzij je de inhoud van die buis zou opdrinken. Maar evt. vrijkomend poeder of stof of gas kan nooit meer zijn dan wat je er in stopt. Dus als jij met 100 mg cyanide iets zou doen, en door een foutje ontwijkt er 5 mg blauwzuurgas, dan gebeurt er nog eigenlijk helemaal niets. Zou jij echter 10 gram cyanide gebruiken en door die zelfde fout komt 500 mg blauwzuurgas vrij, dan kan dat zeer ernstige gevolgen hebben. Moraal van het verhaal: werk met kleine hoeveelheden, de beste bescherming die er is.
Het grootste risico is dus bij verstandig gebruik en werken op kleine schaal niet de acute vergiftiging, de zware explosie of een andere ramp, maar het sluipende effect van lange-termijn blootstelling. Als je slordig werkt en je morst kleine beetjes van de chemicalien op je werkplek, op je kleding, op je handen, etc. en je doet dat vaak en met allerlei verschillende stoffen, dan krijg je iedere dag een heel klein beetje binnen van diverse stoffen. Niet iets waar je direct wat van merkt, maar wat doet het na een jaar? Na 5 jaar? Zie het als roken. De eerste sigaret is geen probleem, maar als je iedere dag rookt dan tellen de effecten op. Dus, het is belangrijk om schoon te werken. Let op morsen, ruim je werkbank op na het experimenteren. Neem hem af met een vochtige doek om stof te verwijderen. En allerbelangrijkst, experimenteer niet in ruimten waar je eet, slaapt en leeft. Probeer een plekje te vinden in een garage, een zolderverdieping, tuinhuis of waar dan ook, waar je normaliter niet je gewone leven doorbrengt.
Ten slotte nog een opmerking over je bezorgdheid over stoffen als chroom(III)picolinaat. Als jij werkt met chroom en je zou chroom(III)verbindingen maken, denk dan niet dat daar ook chroom(III)picolinaat tussen zou zitten. Zoiets ontstaat niet zomaar spontaan, daar moet een heel doelbewuste synthese voor utigevoerd worden. Het is dus niet zo dat als stof A.B heel giftig is dat dan ook alle andere stoffen met A of met B heel giftig zouten zijn. Volgens die redenering zou keukenzout ook heel giftig zijn, want natriumcyanide is extreem giftig, dus natriumchloride ook. Nee, het gif zit in dat geval in de cyanide en in jouw voorbeeld in het picolinaat. Chroom(III) is niet giftig, chloride is niet giftig, dus chroom(III)chloride ook niet. Chroom(III)cyanide daarentegen is extreem giftig. Zoals je ziet, bij zouten is het zo dat de combinatie van ionen giftig is als een van beide (of allebei) ionen giftig zijn.
Erg giftige metaalionen waar je voorlopig (zolang je nog niet zo veel ervaring hebt) beter niet mee kunt werken zijn: lood, kwik, antimoon, cadmium, arseen, telluur, thallium. Alleen lood en antimoon kom je misschien tegen in de normale huis, tuin en keuken spullen.